#3 Sesja.

Od czasu wykonania tych zdjęć minęły trzy tygodnie. Trzy długie tygodnie, które jak zwykle wszystko zmieniły. Nie zauważamy tego na co dzień, ale każda  upływająca sekunda coś zmienia. Nie ma ludzi, który pozostawia obojętnych. Śnieg stopniał. Najpierw nastał czas pluchy, błota, zamarzającego deszczu... A potem także i to odeszło w niepamięć. Teraz mamy pogodę istnie wiosenną, brakuje tylko małych, zielonych pączków na drzewach i zapowiedzi zbliżającej się Wielkanocy. Luty nie jest najszczęśliwszym miesiącem, ale za 29 dni śmiało będziemy mogli mówić o wiośnie. Trzeba to przetrwać prawda?
Wracając do zdjęć. To jedyne zimowe zdjęcia jakie udało mi się wykonać w tym roku. W tym momencie łapie się za głowę z niedowierzaniem, ale tak. Taka jest prawda. Na próżno szukać u mnie w folderach zdjęć ośnieżonych ulic, pokrytego puchem Krakowskiego Przedmieścia czy ujęć kry powoli sunącej po Wiśle. Przegapiłam moment i teraz mi wstyd. Pozostaje wierzyć, że będzie kolejna zima i kolejna i kolejna i tym razem nie pogrążę się w letargu, gdy ziemię przykryją malutkie kryształki.
Na zdjęciach możecie zobaczyć moją koleżankę. Poznałyśmy się wieki temu i już tradycją stał się fakt, że za każdym razem, gdy jest w Polsce i mamy czas, idziemy na zdjęcia. Piękna tradycja, tylko szkoda, że zazwyczaj realizujemy ją w najzimniejsze miesiące w roku. :)